|
Nowa wersja
|
Poprzednia wersja
|
dip:zarzadzenia [2013/12/24 03:49]
naczelnik utworzono |
dip:zarzadzenia [2013/12/24 04:21] (aktualna)
naczelnik [Właściwość] |
| Burmistrz mógł wydać zarządzenie określające wzór wniosku o udzieleniu dostępu tylko do takich informacji, które nie są objęte treścią cytowanego art. 11b ustawy o samorządzie gminnym. (IV SA/Wr 922/04 - Wyrok WSA we Wrocławiu) | Burmistrz mógł wydać zarządzenie określające wzór wniosku o udzieleniu dostępu tylko do takich informacji, które nie są objęte treścią cytowanego art. 11b ustawy o samorządzie gminnym. (IV SA/Wr 922/04 - Wyrok WSA we Wrocławiu) |
| ====== Opłaty ====== | ====== Opłaty ====== |
| | W żadnym razie nie wynika z nich podstawa do ustalenia zasad udzielania informacji ani też taryfy opłat za udostępnienie informacji publicznej w drodze zarządzenia burmistrza, ale powinny być ustalane indywidualnie, każdorazowo w związku z realizacją konkretnego wniosku o udostępnienie informacji (I OSK 307/13 - Wyrok NSA; II SA/Gd 676/13 - Wyrok WSA w Gdańsku). Kompetencji do ustalania stałych stawek za dodatkowe czynności przy udostępnianiu informacji nie ma także rada gminy (WSA w Łodzi – IISA/Łd 824/12; WSA w Opolu – II SA/Op 114/09). |
| |
| | >Wysokość pobieranych opłat ma za każdym razem odpowiadać poniesionym przez organ rzeczywistym kosztom udostępnienia informacji publicznej w związku ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia informacji lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku. Kwestia pobrania opłat za udostępnienie informacji publicznej na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy ma charakter uznaniowy, gdyż z jego treści wynika jedynie możliwość, a nie obowiązek ich ustalenia i to przy spełnieniu przesłanki, jaką jest "poniesienie dodatkowych kosztów". Zwrócić uwagę należy także na to, że komentowany przepis dotyczy wyłącznie rzeczywistych kosztów poniesionych przez organ, co oznacza, że koszty te będą różne przy realizacji konkretnych wniosków o udostępnienie informacji publicznej. Powyższe stanowisko zostało przyjęte w orzecznictwie sądów administracyjnych, a skład orzekający w niniejszej sprawie w pełni je podziela i uznaje za własne (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 maja 2013 r., sygn. akt I OSK 169/13; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 czerwca 2005 r., sygn. akt I OSK 69/05; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 października 2012 r., sygn. akt II SA/Łd 824/12; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SA/Lu 44/10; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 14 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Op 114/09; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Sz 1094/07; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 listopada 2006 r., sygn. akt II SA/Łd 667/06, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 5 stycznia 2006 r., sygn. akt IV SA/Wr 922/04, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). |
| | |
| | ===== Uzależnienie opłaty ===== |
| | Organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej nie może odmówić jej udzielenia z powodu braku uiszczenia opłaty. Ponieważ z tego powodu kwestionowane zarządzenie jest wadliwe (II SA/Sz 338/13 - Wyrok WSA w Szczecinie). |
| ===== Praca pracownika ===== | ===== Praca pracownika ===== |
| Ustalenistawki opłaty za godzinę pracy pracownika, który wykonuje pracę dodatkową związaną z przygotowaniem informacji publicznej jest więc niezgodny z art. 15 ust. 1 ustawy (II SA/Lu 44/10 - Wyrok WSA w Lublinie; IV SA/Wr 922/04 - Wyrok WSA we Wrocławiu) | Norma określająca wysokość stawki opłaty za godzinę pracy pracownika, który wykonuje pracę dodatkową związaną z przygotowaniem informacji publicznej jest niezgodna z art. 15 ust. 1 ustawy (II SA/Lu 44/10 - Wyrok WSA w Lublinie; IV SA/Wr 922/04 - Wyrok WSA we Wrocławiu) |
| |
| ====== Powtórzenia ustawy ====== | ====== Powtórzenia ustawy ====== |
| |
| Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie administracyjnym nie jest dopuszczalne powtarzanie w jakimkolwiek akcie wydanym przez organy samorządowe regulacji ustawowych. Powtórzenie bowiem regulacji ustawowych powoduje ponowne nadanie aktowi ustawowemu klauzuli obowiązywania w sytuacji, gdy ustawowy akt obowiązuje już na innej podstawie prawnej, organ samorządowy zaś nie posiada uprawnień do stanowienia aktów rangi ustawy. Dlatego też powtórzenie treści ustawy w akcie wydanym przez organ samorządowy stanowi istotne naruszenie prawa (wyrok NSA – II SA 99/92; wyrok NSA – SA / Wr 1793/93; wyrok NSA – II SA/ Wr 1179/98; wyrok NSA – I SA/Lu 882/02; wyrok NSA – II SA/Wr 1389/03). | Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie administracyjnym nie jest dopuszczalne powtarzanie w jakimkolwiek akcie wydanym przez organy samorządowe regulacji ustawowych. Powtórzenie bowiem regulacji ustawowych powoduje ponowne nadanie aktowi ustawowemu klauzuli obowiązywania w sytuacji, gdy ustawowy akt obowiązuje już na innej podstawie prawnej, organ samorządowy zaś nie posiada uprawnień do stanowienia aktów rangi ustawy. Dlatego też powtórzenie treści ustawy w akcie wydanym przez organ samorządowy stanowi istotne naruszenie prawa (wyrok NSA – II SA 99/92; wyrok NSA – SA / Wr 1793/93; wyrok NSA – II SA/ Wr 1179/98; wyrok NSA – I SA/Lu 882/02; wyrok NSA – II SA/Wr 1389/03). |
| | ====== Skutki uchylenia ====== |
| | Uchylenie zarządzenia, w którym zawarto zaskarżony przepis, nie czyni bezprzedmiotowym postępowania. Uchylenie zarządzenia wywołuje bowiem skutki prawne na przyszłość (ex nunc), co oznacza, że od daty, w której to zarządzenie weszło do obrotu prawnego do dnia jego uchylenia, wywoływało ono skutki prawne. Z kolei stwierdzenie nieważności zarządzenia wójta w całości lub w części wywołuje skutek ex tunc, a zatem z mocą wsteczną. Oznacza to, że nie można utożsamiać rozstrzygnięcia uchylającego zarządzenie z rozstrzygnięciem stwierdzającym jego nieważność w całości lub w części. Akt uchylony, w przeciwieństwie do tego, którego nieważność stwierdzono, stosuje się bowiem do sytuacji poprzedzającej jego uchylenie (II SA/Lu 211/13 - Wyrok WSA w Lublinie; II SA/Sz 338/13 - Wyrok WSA w Szczecinie). |
| | ====== Właściwość ====== |
| | Należy podkreślić, że ustawa o samorządzie gminnym nie przewiduje obowiązku przekazywania organom nadzoru zarządzeń wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), uprawnia jednak do sprawowania nad nimi nadzoru prawnego i zaskarżenia zarządzeń działając na podstawie art. 93 ust. 1 w związku z art. 94 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Z 2013 r. poz. 594). |
| | |
| | |
| | Rzecznik Praw Obywatelskich jest uprawniony stosownie do art. 14 ust. 6 ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich (II SA/Kr 821/13 - Postanowienie WSA w Krakowie). |
| |
| ~~DISCUSSION~~ | ~~DISCUSSION~~ |
