Należy wskazać, że doktryna oraz orzecznictwo sądowe, w oparciu o ogólną formułę ustawy, a także konstytucyjną konstrukcję prawa do informacji zawartą w art. 61 ust. 1 i 2 ustawy zasadniczej, przyjmuje szerokie rozumienie pojęcia „informacja publiczna” i odnosi się do wszelkich spraw publicznych również wówczas, gdy wiadomość nie została wytworzona przez podmioty publiczne, a jedynie odnosi się do nich
3). Uwzględniając powyższe przyjdzie stwierdzić, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących zadania publiczne lub dysponujące majątkiem publicznym, jak również treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do tych podmiotów, związanych z nimi osób bądź w jakikolwiek sposób ich dotyczących
4), a dla traktowania danej informacji jako informacji publicznej decydujące jest nie samo jej wytworzenie, lecz fakt, że
została pozyskana i przetworzona w celu realizacji zadań publicznych 5), a bez znaczenia pozostaje fakt czy dokument ma charakter „wewnętrzny”, czy „roboczy”
6).