* I OSK 1317/12 - Postanowienie NSA z dn.2012-12-11 - za
  * IV SAB/Gl 19/13 - Postanowienie WSA w Gliwicach z 2013-04-29 - przeciw
  * II SAB/Wa 29/13 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2013-05-14 - przeciw
  * II SA/Wa 1128/13 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2013-07-24 - przeciw

====== Podpis kwalifikowany - definicja ======

Poprzez podpis elektroniczny w tej wiadomości rozumiem bezpieczny podpis kwalifikowany odpowiadający wymogom rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (eIDAS), art. 20a ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. 2005 nr 64 poz. 565 z późn.zm.) oraz ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1579), złożonym w okresie ważności certyfikatu.

====== Wniosek stypendialny ======

===== Art. 175 [Zasady przyznawania świadczeń] ===== 
> 1. Świadczenia, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt 1-2 i 8, są **przyznawane na wniosek studenta przez kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej**.
> 2. Stypendia rektora dla najlepszych studentów są przyznawane na wniosek studenta przez rektora.
> 3. Od decyzji kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej w sprawie stypendium socjalnego, stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych oraz zapomogi studentowi przysługuje odwołanie do rektora, składane w terminie czternastu dni od dnia otrzymania decyzji. W przypadku decyzji rektora w sprawie stypendium dla najlepszych studentów przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
> 4. Na wniosek właściwego organu samorządu studenckiego kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej lub rektor **przekazują uprawnienia w zakresie przyznawania stypendium socjalnego, stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych, zapomogi oraz stypendium rektora dla najlepszych studentów odpowiednio komisji stypendialnej lub odwoławczej komisji stypendialnej**.

===== Art. 207 [Odpowiednie zastosowanie przepisów] =====

> 1. Do decyzji, o których mowa w art. 169 ust. 10 i 11 oraz art. 196 ust. 3, **decyzji podjętych przez organy uczelni**, kierownika studiów doktoranckich lub dyrektora jednostki naukowej **w indywidualnych sprawach studentów** i doktorantów, a także w sprawach nadzoru nad działalnością uczelnianych organizacji studenckich oraz samorządu studenckiego i doktoranckiego, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu administracyjnego.
> 2. Decyzje wydawane przez rektora w pierwszej instancji są ostateczne. W takim przypadku stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.
> 3. Organem właściwym do wznowienia postępowania w sprawie nadania tytułu zawodowego i wydania dyplomu oraz do stwierdzenia nieważności decyzji o nadaniu tytułu zawodowego i wydaniu dyplomu jest rektor uczelni.
> 4. Przepis ust. 1 stosuje się także do decyzji podjętych przez komisję stypendialną i odwoławczą komisję stypendialną, o których mowa w art. 175 ust. 3 i art. 176 ust. 3.

===== wyrok WSA w Opolu z dnia 4 września 2008 roku w sprawie sygn. akt. II SA/Op 154/08 =====

> Podkreślić jednak trzeba, iż na mocy art. 207 ustawy, **postępowanie w tym przedmiocie winno być prowadzone zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego** (Dz. U. z 200 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.) – zwanej dalej K.p.a. **Rozstrzygnięcie organu uczelni o przyznaniu stypendium stanowi bowiem decyzję w indywidualnej sprawie studenta**. Art. 207 ust. 1 ustawy stanowi natomiast, iż do decyzji podjętych przez organy uczelni w indywidualnych sprawach studentów i doktorantów stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu administracyjnego. Zgodnie zaś z ust. 4, przepis ust. 1 stosuje się także do decyzji podjętych przez komisję stypendialną i odwoławczą komisję stypendialną, o których mowa w art. 175 ust. 3 i art. 176 ust. 3. Wskazanie przez ustawodawcę na "odpowiednie" stosowania przepisów K.p.a., przesądza o szczególnym charakterze postępowania przed organami szkoły wyższej i dopuszczalności odstępstw od uregulowanych w K.p.a. zasad. Niemniej jednak uznać należy, iż te ewentualne odstępstwa dotyczą jedynie kwestii związanych z realizacją trybu i zasad postępowania wynikających z przepisów ustawy o szkolnictwie wyższym, regulujących postępowanie w sprawach o przyznanie stypendium, a organy nie mogą w sposób dowolny stosować ogólnych przepisów regulujących postępowanie administracyjne. Odpowiednie stosowanie przepisów k.p.a. oznacza bowiem **konieczność zachowania przez organ minimum procedury administracyjnej, niezbędnej do załatwienia spraw i zagwarantowania ustawowych uprawnień strony**. Dlatego też, postępowanie w sprawie przyznania stypendium winno zachować ogólne podstawowe cechy postępowania administracyjnego i respektować podstawowe jego założenia.

===== M. Pyter (red.), Prawo o szkolnictwie wyższym. Komentarz, Warszawa 2012; do art. 207 PSW =====

> W jednym z wyroków stwierdzono, że w sytuacji gdy w bezczynności w załatwieniu sprawy administracyjnej rozstrzyganej decyzją administracyjną pozostaje rektor uczelni publicznej, stronie skarżącej przysługuje bezpośrednio skarga na bezczynność tego organu do sądu administracyjnego, gdyż w postępowaniu przed tym organem zgodnie z ustawą o szkolnictwie wyższym oraz Kodeksem postępowania administracyjnego nie służą żadne środki zaskarżenia służące zwalczaniu bezczynności tego organu w drodze administracyjnej. (zob. wyr. WSA w Olsztynie z 1.10.2009 r., II SAB/OL 35/09, Legalis).

==== wyrok WSA w Olsztynie z dnia 1 października 2009 roku w sprawie sygn. akt. II SAB/Ol 35/09 ====

> Powyższe oznacza, że w sytuacji, **gdy w bezczynności w załatwieniu sprawy administracyjnej rozstrzyganej decyzją administracyjną pozostaje rektor uczelni publicznej stronie skarżącej przysługuje bezpośrednio skarga na bezczynność tego organu do sądu administracyjnego**, gdyż w postępowaniu przed tym organem zgodnie z ustawą o szkolnictwie wyższym oraz Kodeksem postępowania administracyjnego nie służą żadne środki zaskarżenia służące zwalczaniu bezczynności tego organu w drodze administracyjnej.
> W tych okolicznościach Sąd stwierdził, że rzeczona skarga jest dopuszczalna, gdyż w sprawie nie mogła być zastosowania regulacja wynikająca z art. 37 § 1 Kpa czy też art. 52 § 3 ustawy ppsa.

~~DISCUSSION~~